Badanie trwa ok. 15 minut
Jest to podstawowe badanie diagnostyczne mające zastosowanie we wszystkich chorobach serca.
Badanie trwa około 5-10 minut, nie wymaga specjalnego przygotowania przez Pacjenta.
EKG nie jest niezawodnym kryterium rozpoznania choroby.
Istnieje możliwość prawidłowego elektrokardiogramu przy schorzeniach kardiologicznych oraz nieprawidłowy zapis czynności elektrycznej przy prawidłowym stanie klinicznym.
Wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie mięśni szkieletowych na tlen co prowadzi do przyspieszenia rytmu serca i wzrostu objętości krwi przepompowywanej przez serce. Wzrasta praca serca i zapotrzebowanie serca na tlen co jest realizowane przez zwiększony przepływ krwi przez tętnice wieńcowe, które doprowadzają krew do mięśnia sercowego.
U zdrowych osób wraz z obciążeniem serca zwiększa się przepływ krwi przez naczynia wieńcowe.
U osób z niewydolnością przepływu wieńcowego np. z powodu zwężenia tętnicy wieńcowej , powyżej pewnego wysiłku, nie może już dalej zostać pokryte to zapotrzebowanie drogą zwiększonego przepływu i rozwijają się cechy niedokrwienia mięśnia sercowego.
Pojawiają się zmiany niedokrwienne w EKG, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić takie objawy jak ból w klatce piersiowej, duszność, osłabienie, zmęczenie.
Obciążenie wysiłkiem fizycznym polega na chodzeniu po bieżni ruchomej. Podczas wysiłku prowadzi się stałe monitorowanie EKG oraz wykonuje pomiary ciśnienia tętniczego w odstępach 3 minutowych. W zależności od protokołu badania co określony czas zwiększa się szybkość przesuwu taśmy i kąt nachylenia bieżni. Optymalnie wysiłek jest kontynuowany do osiągnięcia 85 % maksymalnej wartości tętna dla danego wieku. W każdej chwili badanie może zostać przerwane na prośbę pacjenta lub z powodów medycznych. Po zakończeni wysiłku następuje 5 – 10 minutowa faza odpoczynku podczas której również monitoruje się pracę serca za pomocą EKG.
Pacjent otrzymuje wynik badania w formie papierowego zapisu wraz z interpretacją badania przez lekarza kardiologa.
Pacjent przez tydzień jest podłączony do aparatu podczas wykonywania codziennych czynności oraz w nocy w czasie snu. W momencie, kiedy następuje tzw.incydent lub jakiekolwiek pogorszenie samopoczucia, Pacjent nasiska przycisk i odbywa się rejestracja badania.
PRZYGOTOWANIE DO BADANIA
• badanie nie wymaga specjalnego przygotowania , mężczyżni z bardzo zarośniętą klatką piersiowa powinni zgolić włosy
W trakcie badania należy wykonywać wszystkie codzienne czynności , tak aby badanie było wiarygodne. Wskazane jest prowadzić dziennik i zapisywać objawy (np. kołatanie serca, zawroty głowy, duszności).
Zaletą badania holterowskiego w porównaniu z innymi metodami diagnozowania jest to, że pokazuje pracę serca również w czasie snu.
Co jakiś czas Pacjent powinien sprawdzać, czy elektrody są przyklejone do skóry i połączone z aparatem. Gdyby się odkleiły, należy je ponownie przykleić, w tych samych miejscach, plastrem bez opatrunku. Jeśli odłączy się przewód od Holtera, trzeba ponownie go wcisnąć (końcówka działa jak zatrzask).
Z aparatem HOLTERA nie możemy się kąpać!
Badanie nie boli, jest całkowicie bezpiecznie i nieinwazyjne ,nie narusza tkanek ciała .
Po 24 godzinach ( zapis może trwać nawet 48 godzin) aparat jest zdejmowany w pracowni holterowskiej a zapisane dane są oceniane i analizowane przez kardiologa. Zapis z karty pamięci danych wprowadzany jest do komputera i analizowany przez lekarza za pomocą specjalistycznego programu komputerowego.
Pacjent otrzymuje wynik w formie papierowej wraz z interpretacją badania przez kardiologa.
Pomiar ciśnienia w gabinecie lekarskim nadal stanowi najważniejszą metodę rozpoznania nadciśnienia tętniczego, jednak w pewnych przypadkach taka ocena może być niewystarczająca.
Ciśnienie tętnicze ma swój rytm dobowy. Fizjologicznie w godzinach nocnych ciśnienie tętnicze jest niższe niż dzienne o 10 – 20 % - taki prawidłowy profil ciśnienia nazywamy DIPPER. Nieprawidłowy profil dobowego ciśnienia tętniczego zwiększa ryzyko powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.
NON-DIPPER - spadek ciśnienia tętniczego w nocy jest mniejszy niż 10 %
REVERSE-DIPPER - wzrost ciśnienia tętniczego w nocy
EXTREME-DIPPER - spadek ciśnienia w nocy jest większy niż 20 %
• ABPM jest badaniem pozwalającym na wybór optymalnej terapii nadciśnienia tętniczego i prawidłowej pory podawania leków
• Umożliwia dokładniejszą ocenę skuteczności stosowanego leczenia farmakologicznego
• Pomiary wykonane tą techniką lepiej odzwierciedlają rzeczywiste wartości ciśnienia, w trakcie normalnego funkcjonowania Pacjenta, trudne do uchwycenia podczas pojedynczych badań w trakcie wizyty lekarskiej
• nadciśnienie białego fartucha”, które nie wymaga leczenia. W trakcie wizyty ciśnienie tętnicze jest podwyższone RR > 140/90 mmHg , natomiast w ABPM prawidłowe
• nadciśnienie „maskowane”, które wymaga leczenia. W trakcie wizyty lekarskiej ciśnienie tętnicze jest prawidłowe tj. RR < 140/90, natomiast w ABPM jest podwyższone
Rejestracja ABPM dokonywana jest podczas zwykłej aktywności pacjenta, który może w tym czasie pracować i wykonywać wszystkie codzienne czynności. Podczas rejestracji należy pamiętać o kilku zasadach, których przestrzeganie zwiększy komfort pacjenta i precyzję badania.
Podobnie, jak w przypadku innych badań diagnostycznych, badanie ABPM z reguły wykonuje się na zlecenie lekarza w określonych sytuacjach klinicznych. Jednak, ponieważ badanie ABPM jest bezpieczną, nieinwazyjna techniką, może być wykonane na życzenie pacjenta, bez skierowania od lekarza.
WAŻNA INFORMACJA !
Pacjent zgłaszający się do Specjalistycznej Przychodni Lekarskiej Medikard, otrzymuje urządzenie poligraficzne wielkości smartfona, instrukcję i krótkie szkolenie. W domu, przed snem, należy samodzielnie uruchomić urządzenie.
Rozpoznanie choroby i ocena stopnia jej ciężkości wymaga określenia liczby bezdechów i epizodów hipowentylacji na godzinę snu, czyli tak zwanej AHI (apnoea-hipopnea index).
Do 5 bezdechów na godzinę uznaje się za granicę normy.
Bezdech senny rozpoznaje się, gdy AHI ≥5 i występują objawy choroby lub istotne choroby współistniejące (np. trudne do leczenia nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, przebyty udar), albo AHI ≥15 u niezależnie od objawów.
Najdokładniejszym badaniem snu jest polisomnografia Badanie trwa cała noc. Stan pacjenta monitorowany jest przez zestaw czujników, oceniających wybrane parametry organizmu. Ograniczeniem jest koszt i stosunkowo mała dostępność badania. Z tego powodu opracowano prostsze badanie, tzw. poligrafię. Badanie obejmuje monitorowanie parametrów z wyłączeniem czynności mózgu (EEG). Do badań przesiewowych służą proste aparaty monitorujące pojedyncze parametry. W typowych przypadkach wystarcza do ustalenia rozpoznania.
W przeciwieństwie do polisomnografii można je wykonać w domu chorego.
U wybranych chorych stosuje się również leczenie ortodontyczne albo operacyjne. Leczenie ortodontyczne polega na ogół na stosowaniu aparatu wysuwającego żuchwę, który zakłada się na noc. Precyzyjna regulacja pozwala na nieznaczne wysunięcie żuchwy w stosunku do górnej szczęki, dzięki czemu zwiększa się napięcie mięśni gardła w czasie snu i eliminuje chrapanie oraz bezdechy. Aparat stosuje się u chorych z lekkim i umiarkowanie ciężkim obturacyjnym bezdechem sennym (AHI <30) lub u chorych, którzy nie tolerują leczenia CPAP.
Leczenie operacyjne zalecane jest u pacjentów, u których stwierdza się nieprawidłowości anatomiczne w zakresie górnych dróg oddechowych – skrzywienie przegrody nosa upośledzające jego drożność lub inne istotne
Odpowiednie oprogramowanie aparatu echokardiograficznego pozwala dokonywać wielu pomiarów i wyliczeń specjalistycznych parametrów niezbędnych do oceny budowy i funkcji serca.
Rejestrację echokardiogramu przez ścianę klatki piersiowej dokonuje się u pacjenta leżącego płasko na lewym boku z lewą ręką założoną za kark. Głowica ultradźwiękowa jest przyłożona do klatki piersiowej. W miejscu przyłożenia głowicy na powierzchni skóry rozprowadza się wodorozpuszczalny żel celem poprawy przewodnictwa ultradźwięków
Właściwe uwidocznienie struktur serca może być czasami trudne u osób otyłych, z chorobami płuc lub deformacją klatki piersiowej .
diagnostyka i monitorowanie wad zastawkowych serca
kwalifikacja do zabiegów kardiochirurgicznych
ocena morfologii i funkcji serca u pacjentów z chorobą wieńcową, szczególnie po zawale serca
ocena i monitorowanie czynności serca u osób z podejrzeniem lub rozpoznaniem niewydolności serca
diagnostyka szmerów sercowych
podejrzenie choroby osierdzia, wad przeciekowych
podejrzenie infekcyjnego zapalania wsierdzia, skrzepliny, guza serca
podejrzenie choroby aorty piersiowej
ocena czynności serca u osób z zatorowością płucną lub nadciśnieniem płucnym
diagnostyka chorych po omdleniach
diagnostyka chorych z zaburzeniami rytmu serca
ocena serca u chorych z nadciśnieniem tętniczym
diagnostyka chorych po epizodzie niedokrwienia mózgu – poszukiwanie źródeł zatorowości sercowopochodnej
ocena serca u pacjentów onkologicznych leczonych lub kwalifikowanych do chemioterapii
badanie przesiewowe u osób z rodzinnym występowaniem genetycznie uwarunkowanych chorób układu sercowo-naczyniowego
cena serca u chorych w ciężkim stanie lub po ciężkim urazie
ocena serca u osób z czynnikami ryzyka przez zabiegami operacyjny
Jest to podstawowe badanie diagnostyczne mające zastosowanie we wszystkich chorobach serca.
Badanie trwa około 5-10 minut, nie wymaga specjalnego przygotowania przez Pacjenta.
Istnieje możliwość prawidłowego elektrokardiogramu przy schorzeniach kardiologicznych oraz nieprawidłowy zapis czynności elektrycznej przy prawidłowym stanie klinicznym.
Wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie mięśni szkieletowych na tlen co prowadzi do przyspieszenia rytmu serca i wzrostu objętości krwi przepompowywanej przez serce. Wzrasta praca serca i zapotrzebowanie serca na tlen co jest realizowane przez zwiększony przepływ krwi przez tętnice wieńcowe, które doprowadzają krew do mięśnia sercowego.
U zdrowych osób wraz z obciążeniem serca zwiększa się przepływ krwi przez naczynia wieńcowe.
U osób z niewydolnością przepływu wieńcowego np. z powodu zwężenia tętnicy wieńcowej , powyżej pewnego wysiłku, nie może już dalej zostać pokryte to zapotrzebowanie drogą zwiększonego przepływu i rozwijają się cechy niedokrwienia mięśnia sercowego.
Pojawiają się zmiany niedokrwienne w EKG, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić takie objawy jak ból w klatce piersiowej, duszność, osłabienie, zmęczenie.
Obciążenie wysiłkiem fizycznym polega na chodzeniu po bieżni ruchomej. Podczas wysiłku prowadzi się stałe monitorowanie EKG oraz wykonuje pomiary ciśnienia tętniczego w odstępach 3 minutowych. W zależności od protokołu badania co określony czas zwiększa się szybkość przesuwu taśmy i kąt nachylenia bieżni. Optymalnie wysiłek jest kontynuowany do osiągnięcia 85 % maksymalnej wartości tętna dla danego wieku. W każdej chwili badanie może zostać przerwane na prośbę pacjenta lub z powodów medycznych. Po zakończeni wysiłku następuje 5 – 10 minutowa faza odpoczynku podczas której również monitoruje się pracę serca za pomocą EKG.
Pacjent otrzymuje wynik badania w formie papierowego zapisu wraz z interpretacją badania przez lekarza kardiologa.
Pacjent przez tydzień jest podłączony do aparatu podczas wykonywania codziennych czynności oraz w nocy w czasie snu. W momencie, kiedy następuje tzw.incydent lub jakiekolwiek pogorszenie samopoczucia, Pacjent nasiska przycisk i odbywa się rejestracja badania.
PRZYGOTOWANIE DO BADANIA
• badanie nie wymaga specjalnego przygotowania , mężczyżni z bardzo zarośniętą klatką piersiowa powinni zgolić włosy
W trakcie badania należy wykonywać wszystkie codzienne czynności , tak aby badanie było wiarygodne. Wskazane jest prowadzić dziennik i zapisywać objawy (np. kołatanie serca, zawroty głowy, duszności).
Zaletą badania holterowskiego w porównaniu z innymi metodami diagnozowania jest to, że pokazuje pracę serca również w czasie snu.
Co jakiś czas Pacjent powinien sprawdzać, czy elektrody są przyklejone do skóry i połączone z aparatem. Gdyby się odkleiły, należy je ponownie przykleić, w tych samych miejscach, plastrem bez opatrunku. Jeśli odłączy się przewód od Holtera, trzeba ponownie go wcisnąć (końcówka działa jak zatrzask).
Z aparatem HOLTERA nie możemy się kąpać!
Badanie nie boli, jest całkowicie bezpiecznie i nieinwazyjne ,nie narusza tkanek ciała .
Po 24 godzinach ( zapis może trwać nawet 48 godzin) aparat jest zdejmowany w pracowni holterowskiej a zapisane dane są oceniane i analizowane przez kardiologa. Zapis z karty pamięci danych wprowadzany jest do komputera i analizowany przez lekarza za pomocą specjalistycznego programu komputerowego.
Pacjent otrzymuje wynik w formie papierowej wraz z interpretacją badania przez kardiologa.
Pomiar ciśnienia w gabinecie lekarskim nadal stanowi najważniejszą metodę rozpoznania nadciśnienia tętniczego, jednak w pewnych przypadkach taka ocena może być niewystarczająca.
Ciśnienie tętnicze ma swój rytm dobowy. Fizjologicznie w godzinach nocnych ciśnienie tętnicze jest niższe niż dzienne o 10 – 20 % - taki prawidłowy profil ciśnienia nazywamy DIPPER. Nieprawidłowy profil dobowego ciśnienia tętniczego zwiększa ryzyko powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.
NON-DIPPER - spadek ciśnienia tętniczego w nocy jest mniejszy niż 10 %
REVERSE-DIPPER - wzrost ciśnienia tętniczego w nocy
EXTREME-DIPPER - spadek ciśnienia w nocy jest większy niż 20 %
• ABPM jest badaniem pozwalającym na wybór optymalnej terapii nadciśnienia tętniczego i prawidłowej pory podawania leków
• Umożliwia dokładniejszą ocenę skuteczności stosowanego leczenia farmakologicznego
• Pomiary wykonane tą techniką lepiej odzwierciedlają rzeczywiste wartości ciśnienia, w trakcie normalnego funkcjonowania Pacjenta, trudne do uchwycenia podczas pojedynczych badań w trakcie wizyty lekarskiej
• nadciśnienie białego fartucha”, które nie wymaga leczenia. W trakcie wizyty ciśnienie tętnicze jest podwyższone RR > 140/90 mmHg , natomiast w ABPM prawidłowe
• nadciśnienie „maskowane”, które wymaga leczenia. W trakcie wizyty lekarskiej ciśnienie tętnicze jest prawidłowe tj. RR < 140/90, natomiast w ABPM jest podwyższone
Odpowiednie oprogramowanie aparatu echokardiograficznego pozwala dokonywać wielu pomiarów i wyliczeń specjalistycznych parametrów niezbędnych do oceny budowy i funkcji serca.
Rejestrację echokardiogramu przez ścianę klatki piersiowej dokonuje się u pacjenta leżącego płasko na lewym boku z lewą ręką założoną za kark. Głowica ultradźwiękowa jest przyłożona do klatki piersiowej. W miejscu przyłożenia głowicy na powierzchni skóry rozprowadza się wodorozpuszczalny żel celem poprawy przewodnictwa ultradźwięków
Właściwe uwidocznienie struktur serca może być czasami trudne u osób otyłych, z chorobami płuc lub deformacją klatki piersiowej .
• diagnostyka i monitorowanie wad zastawkowych serca
• kwalifikacja do zabiegów kardiochirurgicznych
• ocena morfologii i funkcji serca u pacjentów z chorobą wieńcową, szczególnie po zawale serca
• ocena i monitorowanie czynności serca u osób z podejrzeniem lub rozpoznaniem niewydolności serca
• diagnostyka szmerów sercowych
• podejrzenie choroby osierdzia, wad przeciekowych
• podejrzenie infekcyjnego zapalania wsierdzia, skrzepliny, guza serca
• podejrzenie choroby aorty piersiowej
• ocena czynności serca u osób z zatorowością płucną lub nadciśnieniem płucnym
• diagnostyka chorych po omdleniach
• diagnostyka chorych z zaburzeniami rytmu serca
• ocena serca u chorych z nadciśnieniem tętniczym
• diagnostyka chorych po epizodzie niedokrwienia mózgu – poszukiwanie źródeł zatorowości sercowopochodnej
• ocena serca u pacjentów onkologicznych leczonych lub kwalifikowanych do chemioterapii
• badanie przesiewowe u osób z rodzinnym występowaniem genetycznie uwarunkowanych chorób układu sercowo-naczyniowego
• cena serca u chorych w ciężkim stanie lub po ciężkim urazie
• ocena serca u osób z czynnikami ryzyka przez zabiegami operacyjny
