Wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie mięśni szkieletowych na tlen co prowadzi do przyspieszenia rytmu serca i wzrostu objętości krwi przepompowywanej przez serce. Wzrasta praca serca i zapotrzebowanie serca na tlen co jest realizowane przez zwiększony przepływ krwi przez tętnice wieńcowe, które doprowadzają krew do mięśnia sercowego.

U zdrowych osób wraz z obciążeniem serca zwiększa się przepływ krwi przez naczynia wieńcowe.

U osób z niewydolnością przepływu wieńcowego np. z powodu zwężenia tętnicy wieńcowej , powyżej pewnego wysiłku, nie może już dalej zostać pokryte to zapotrzebowanie drogą zwiększonego przepływu i rozwijają się cechy niedokrwienia mięśnia sercowego.

Pojawiają się zmiany niedokrwienne w EKG, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić takie objawy jak ból w klatce piersiowej, duszność, osłabienie, zmęczenie.

Obciążenie wysiłkiem fizycznym polega na chodzeniu po bieżni ruchomej. Podczas wysiłku prowadzi się stałe monitorowanie EKG oraz wykonuje pomiary ciśnienia tętniczego w odstępach 3 minutowych. W zależności od protokołu badania co określony czas zwiększa się szybkość przesuwu taśmy i kąt nachylenia bieżni. Optymalnie wysiłek jest kontynuowany do osiągnięcia 85 % maksymalnej wartości tętna dla danego wieku. W każdej chwili badanie może zostać przerwane na prośbę pacjenta lub z powodów medycznych. Po zakończeni wysiłku następuje 5 – 10 minutowa faza odpoczynku podczas której również monitoruje się pracę serca za pomocą EKG.

Pacjent otrzymuje wynik badania w formie papierowego zapisu wraz z interpretacją badania przez lekarza kardiologa.